Ik ben hard aan het werk: nog steeds. Aaneenvolgend lunchen, feestjes bezoeken, lunchen en feestjes bezoeken. Eten hoef ik haast niet meer mee te nemen naar de redactie. Ook vanmiddag weer naar het Floris Suite Hotel voor een lunch. Geen idee wat ik te eten kreeg. Er was een chefkok die allemaal ondefinieerbare hapjes produceerde. Het zag er prachtig uit, dat wel. Ik heb ook alles opgegeten en kwam er zo nu en dan pas met een volle mond achter wat ik aan het eten was. Hiernaast een kleine indruk van het hotel. Morgen moet ik naar een Bonairiaans feest, dat de plaatselijke Bonaire club vrolijk meeviert. Vervelend...
Tuesday, April 10, 2007
Lunchen in een duur hotel
Ik ben hard aan het werk: nog steeds. Aaneenvolgend lunchen, feestjes bezoeken, lunchen en feestjes bezoeken. Eten hoef ik haast niet meer mee te nemen naar de redactie. Ook vanmiddag weer naar het Floris Suite Hotel voor een lunch. Geen idee wat ik te eten kreeg. Er was een chefkok die allemaal ondefinieerbare hapjes produceerde. Het zag er prachtig uit, dat wel. Ik heb ook alles opgegeten en kwam er zo nu en dan pas met een volle mond achter wat ik aan het eten was. Hiernaast een kleine indruk van het hotel. Morgen moet ik naar een Bonairiaans feest, dat de plaatselijke Bonaire club vrolijk meeviert. Vervelend...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Jeetje wat vervelend zeg, al die klussen in Hotels met chefkok. Kan me voorstellen dat je geen hap meer naar binnen krijgt. Men onderschat de verschillen ook veel te sterk. Neem Suriname, ben je tot 22.15 in de stad om de avondvierdaagse te bekijken. Al die feestende mensen, waar jij ook heen moet. Alleen maar omdat er een soort sfeerverslag in de krant moet. Zo irritant! Binnenkort moet ik mensen interviewen waarvan het blad vijf jaar bestaat. Het mag dan een mooi blad zijn en ik mag dan wellicht prive ook nog iets met het gesprek kunnen. Maar het is allemaal zo vermoeiend!
Dit weekend ga ik mijn verjaardag vieren in het bos. Even geen mensen om me heen en helemaal tot rust komen in de natuur. Kan je me volgen?
Nee ik kan je maar lastig bijhouden. Dat komt waarschijnlijk door het hoge levensritme in het Caribisch gebied. Er ontgaat me zoveel omdat ik het zo druk heb met al die lastige opdrachten. En natuurlijk die zon die zo hoog staat dat ik er pijn van in mn hoofd krijg en al dat eten maakt me ziek. Bah, ik wil hier weg! :D :D :D
Post a Comment