Vacancione

Weinig nieuwe berichten en het emailverkeer ligt nagenoeg stil. Het is duidelijk: ik heb eindelijk vakantie! Joyce arriveerde ruim een week geleden. Eerst heel veel bijkletsen en daarna leuke dingen plannen. We hebben direct de eerste vrijdag met dolfijnen gezwommen. Echt geweldig hoe die beesten aanvoelen en hoe goed ze met mensen omgaan. Mijn camera is ermee opgehouden, dus de foto's volgen nog. Het meegetrokken worden aan hun vinnen was heel bijzonder, maar de sprong over de stok die we in onze handen hadden was echt geweldig. Die beesten zijn zo lenig, machtig en snel. Wow... we waren er stil van.

Zaterdag met de buggy's crossen, de rest van de week winkelen, parelwitte stranden bezoeken terwijl je met smoothies bediend wordt (need I say more? haha) en genieten van het eiland. Vrijdag hebben we tot uitputtens toe de Christoffelberg bedwongen. Echt een levensprestatie waar ik trots op ben. De rest van de dag lag ik uitgeput op bed, maar dat mag ook.

Dan als laatste nog een lijstje van onze zonden: heeeeel veel ijs bij de Mac eten en als afwisseling tijdens de grote stroomstoring bij de enige verlichte zaak van het eiland: Kentucky Fried Chicken weer ijs eten. Om even te checken of de gevangenen niet waren uitgebroken hebben we daarop Bon Futuro bezocht. Iegh eng afgelegen gebouw. En dan drie meisjes alleen -ai-. Het hoogtepunt van de week was toch wel het omweer kijken bij Caracasbaai. Geen flits te zien, maar wel twee enge auto's die het nodig vonden hun lichten ineens te dimmen toen we dichterbij kwamen. Toen wij er snel vandoor gingen bleven ze gelukkig staan hoewel ze ervoor toch echt aanstalten maakten om te vluchten. Later hoor je dan dat we er echt niet in het donker hadden mogen komen. Weer drie meisjes alleen -ai-.